Blogartikel

Een van mijn eerste 'kustacties' ooit, was in samenwerking met Jean Vijdt, alias Jean Bosco (Kid) Safari in zijn jaar van ‘Soldiers Of Love’.

Het ging om een dagelijkse animatie tussen 11 en 13 uur en 18 en 20 uur op een van de podia van Het Laatste Nieuws.
Er waren twee van die podia! Een aan het casino van Middelkerke en een aan het casino van Blankenberge.

De ene week werkten Jean en zijn orkest, samen met hostess Renilde en mijzelf als presentator, in Middelkerke (foto's), terwijl Gene Summer en zijn band in Blankenberge optraden. De week nadien wisselden we van locatie.
Dit zouden we volhouden van 1 juli tot 31 augustus.
Alle dagen!
Weer of geen weer!
Toeschouwers of geen toeschouwers!
 ‘The show must go on!’.

Dit werd dan ook een bijzondere ervaring en wel om diverse redenen.

Eerst en vooral omwille van het dagritme.
Daar het om aperitief concerten/animaties ging, werd onze dag tweemaal gebroken en wel op zo'n manier dat, er eigenlijk geen enkel stuk van de dag was waar we verder iets zinvol mee konden doen. Zeker als men ook nog weet dat we na elk optreden een gastvrije maaltijd kregen van de respectievelijke casino's.
Blijven rondhangen in de badplaats van die week dan maar. (foto's). 

Als het mooi weer was, was dat fijn dank zij het nabije strand, maar men kan natuurlijk geen twee maanden elke dag naar de zee liggen kijken.
Vanaf toen wist ik het helemaal zeker, ik zou nooit een baan in de horeca ambiëren, waar die gebroken dagen bijna standaard zijn.

Elke dag goed gezind

Wat deze ervaring van twee maanden ook zo intens maakte, dat was dat we 62 dagen onafgebroken altijd met dezelfde mensen optrokken.
 ‘In goede zowel als kwade dagen’ zoals dat dan heet.
In zo'n omstandigheden leer je echt dat je elke ochtend twee mogelijkheden hebt: goedgezind opstaan of slechtgezind opstaan, aan jou de keuze. Wat je ook kiest, de dag duurt steeds even lang.
Dus om het voor jezelf en je omgeving het prettigst te maken om de dag door te komen, dat is van gelijk bij het begin te kiezen voor de ‘goedgezinde’ optie. Ik denk dat ik die attitude sinds toen nooit meer ben kwijt gespeeld. 

Nu wat er ook speelde bij onze muzikanten of ons animatieteam(pje), onze toeschouwers hebben daar nooit wat van gemerkt!

Het orkest speelde de pannen van het dak, Jean Bosco deed dagelijkse de dames in katzwijm vallen, Renilde schminkte de kindjes (en volwassenen foto) en vertederde zo de ouders. Terwijl ik zelf als ‘master of ceremonies’ mocht zorgen dat via animaties zoals ‘hoger lager’, ‘playback shows’ en diverse aanverwante, de ambiance helemaal verzekerd werd.

Elke middag en elke avond was het dan ook ‘vollen ambiance’ en de reacties logen er niet om (foto).

De Jean Bosco truc

Het voordeel van zo lang zo dicht bij elkaar te leven was ook dat we elkaar door en door leerden kennen.

Zo kwam het dat ik op een bepaald moment constateerde dat Jean zelden iets opschreef. Waarmee ik bedoel dat, als hij iets diende te onthouden, dat hij daar nergens nota van nam.

Toen ik hem daar op aansprak en vroeg hoe hij dat toch deed om op die manier niets te vergeten, leerde hij mij iets dat helemaal aansluit op mijn vorige verhaal met tips over ‘Storytelling’.
De ‘Jean Bosco truc’ hiervoor is: datgene wat je dient te onthouden comprimeren tot één woord of een korte slogan en dat dan minstens 10 keer herhalen.
Je kan dat in stilte doen, alleen voor jezelf, maar nog beter is het als je het hardop citeert, zodat je ook auditief je hersens prikkelt.

Uiteraard ben ik dat onmiddellijk gaan toepassen en warempel het werkt nog ook! Niet dat ik hele telefoonnummers op die manier kan memoriseren, maar met namen werkt het bij mij wel.
Als je je dan bij die naam ook nog een beeld voorstelt, bv als je de naam ‘Harry’ wil onthouden, stel je je een jongen voor met een donkere bril die op een bezem rondvliegt, als je Thibaut wilt onthouden stel je je een Rode Duivel of een doelman voor en als je Nathalie niet mag vergeten dan zal het beeld van Natalia je ook op weg helpen. Maar vooral dus, zowel die naam als dat beeld, telkens 10 keer herhalen.

Herhaling

Heel die inleiding om te komen tot het punt dat ‘herhaling’ in je communicatie op diverse manieren helpt om dingen te laten doordringen tot het diepere bewustzijn van je toehoorders.

Zo kom ik als vanzelf ook weer uit bij de storytelling waar wij het al over hadden en waarbij ik beloofde de 7 elementen van vorige blog telkens wat dieper uit te spitten. Wil je dat een verhaal dat je vertelt blijft hangen en dat kan een bedrijfspresentatie via PowerPoint zijn, of een ‘elevator pitch’ die je wilt laten doordringen, of een belangrijk verkooppraatje bij een klant, herhaling is steeds cruciaal.

Uiteraard is het niet de bedoeling dat je een identiek verhaal 10 keer op dezelfde manier aan dezelfde persoon verteld.
De bedoeling is wel dat het subtieler gebeurt.
Dezelfde kern van je verhaal op verschillende manieren vertellen, dat is de kunst!      In je PowerPoint presentatie een paar keer de hoofdzaken resumeren, de essentie van je elevator-pitch op een serieuze en dan weer eens op een plezante of een omgekeerde manier herhalen.
 Je verkooppraatje nog eens met ongeveer dezelfde woorden herhalen in een mail en/of in een reminder.
Herhaling is essentieel! Zeg dat Jean het gezegd heeft en dat ik het ‘herhaald’ heb!